دانشمندان دانشگاه لابرو در بریتانیا اعلام کردند که توانسته‌اند اولین سیستم جامع جداسازی و احیا کردن مواد سودمند کفش‌های قدیمی را تولید و آن را آزمایش کنند.
یکی از چیزهایی که همه در زندگی خود می‌خواهند از شر آن خلاص شوند کفش‌های کهنه است که به نظر می‌رسد دشوارترین مورد برای بازیافت هستند چرا که کشف‌ها از مواد متنوعی ساخته شده‌اند که با هم یک کفش را تشکیل می‌دهند.

سیستم بازیافت کفش‌های قدیمی در مرکز تحقیقات ساخت و تولید نوآورانه دانشگاه لابرو در نتیجه یک برنامه تحقیقاتی 10 ساله ساخته شده است.

این فرآیند با انبار دستی کفش‌ها به صورت طبقه‌بندی وسیع آغاز می‌شود، اجزاء فلزی آن‌ها نیز در جریان این فرآیند جدا می‌شود، پس از آن کفش‌ها به صورت خودکار خرد می‌شوند و در نهایت به قطعات کوچک تبدیل می‌شود. این تکه‌ها برحسب مواد تشکیل‌دهنده با استفاده از سه شیوه جداسازی چرخه‌ای، زیگزاگی و لرزان انبار می‌شوند.

در فرآیند جداسازی چرخشی یک هوای گرداب مانند در محفظه‌های استوانه‌ای بسته ایجاد می‌شود. تکه‌های سبک‌تر به واسطه این گرداب بالا رفته و به یک لوله می‌رسند و تکه‌های سنگین‌تر در قسمت پایین استوانه باقی می‌مانند.

در فرآیند جداسازی زیگزاگی، تکه‌ها به بالای یک ستون بسته رسیده و با حرکت زیگزاگی به قسمت پایینی استوانه می‌رسند، عقب و جلو می‌روند و بین سطح شیب‌دار حرکت می‌کنند. در امتداد مسیر هوایی در شکل فشار کنار تکه‌های سبک‌تر را از سایر تکه‌ها جدا می‌کند و تکه‌های سنگین‌تر باز هم پایین محفظه باقی می‌مانند.

درنهایت تکه‌های ترکیب شده در صفحه‌ای شبیه الک روی یک میز لرزان قرار می‌گیرند و این لرزش موجب می‌شود که تکه‌های کوچک از صفحه پایین افتاده و تکه‌های بزرگ‌تر بالا بمانند.

وقتی که تکه‌ها از آخرین خط هم عبور می‌کنند آن‌ها در چهار نوع مواد چرم، فوم، پلاستیک و سایر مواد طبقه‌بندی می‌شوند. تکه‌های چرم را می‌توان برای ساخت برخی موارد با ترکیب چرم مصنوعی به کار برد. فوم برای ساخت لایه زیرین فرش به کار می‌رود و پلاستیک در موادی که در سطح زمین بازی کودکان به کار می‌روند استفاده خواهد شد و یا حتی می‌توان از آن‌ها کفش‌های جدیدی تولید کرد. سایر مواد نیز به عنوان مواد عایق‌کاری در ساختمان به کار خواهد رفت.

این دانشگاه درحال همکاری با تولیدکننده‌های بزرگ کفش است تا روش‌هایی برای طراحی کفش ارائه کنند که کار بازیافت را ساده‌تر کند.